De schandalen rondom Facebook blijven zich constant opstapelen. Nadat bleek dat Facebook jarenlang telefoondata verzamelde (en gebruikers daar onbewust toestemming voor hebben gegeven), besloot ik eens in het diepe te duiken. Want wat weet Facebook nou precies over mij?
Downloaden gegevens
Het downloaden van de door Facebook verzamelde gegevens is gemakkelijk. De gebruiker krijgt de opgevraagde bestanden na ± 15 minuten in zijn of haar mailbox en kan deze vervolgens openen. In mijn geval als iPhone-gebruiker bestaat dit uit ‘ads’, ‘apps’, ‘contact_info’, ‘events’, ‘friends’, ‘messages’, ‘photos’, ‘security’, ‘timeline’ en ‘videos’. Bij de meeste Android-gebruikers (Samsung e.d.) zijn er twee extra bestanden: sms-gegevens en een logboek van inkomende en uitgaande gesprekken. De laatste met daarbij precies het mobiele nummer, datum en tijd en de totale gesprekstijd.
Advertenties
Het veruit grootste bestand is ‘ads’. Hierin staat precies beschreven welke advertenties ik van een door mijzelf ‘leuk gevonden’ pagina heb gekregen. Na deze advertentieonderwerpen zoals Facebook het noemt, verschijnt er de advertentiegeschiedenis. Dit zijn advertenties die mijn aandacht wisten te pakken en waarop ik dus heb geklikt. Deze geschiedenis is beperkt tot 6 februari 2018, advertenties van daarvoor zijn niet zichtbaar. Facebook heeft dus een goed beeld van waar ik van hou en kan dus gerichter advertenties plaatsen.
Contacten
Op maandag 21 december 2009 om 14:26 maakte ik mijn account aan. Mijn eerste bericht dateert van 7 mei 2011: ‘Frieds’. Geen idee wat ik daar zeven jaar geleden mee wilde zeggen, maar duidelijk is dat toen mijn Facebook-avontuur echt begon. Na enkele jaren besloot ik ook Messenger te downloaden, waarbij ik vanaf toen Facebook toestemming gaf tot iets waar ik helemaal niets van in de gaten had, net zoals vele andere gebruikers: het verzamelen van mijn contactenlijst.
Elk contact wat ik sindsdien heb gehad heeft Facebook opgeslagen. Zelfs dat van mijn oma, die bij het woord ‘Facebook’ waarschijnlijk aan de bibliotheek denkt.
Berichten
Chatten doe ik vooral via WhatsApp en voorheen Ping, het alternatief op het toen nog immens populaire BlackBerry. Zelden doe ik het via Facebook’s Messenger en mocht dat toch zo zijn is het omdat ik diegene bijvoorbeeld tegenkwam op een feestje of festival. Geen enkele keer verwijderde ik gesprekken, simpelweg omdat het me niet zoveel interesseerde. Tot nu, al is de vraag hoeveel dat zal helpen. Facebook maakt namelijk van elk gesprek op Messenger een back-up. Echt waar: elk gesprek, geen enkele uitzondering. Nu heb ik gelukkig nooit heel bizarre dingen op Messenger gesproken, maar een aangename gedachte is het zeker niet.
Na het grondig bestuderen van elk bestand, waarvan de bovenste drie er voor mij het meeste uitsprongen, ben ik van één ding zeker: veel gebruik zal ik niet meer maken van Facebook, hoogstens wat door mijn timeline surfen en eens een keer iemand ‘taggen’ of gefeliciteerd wensen. Verwijderen is immers te laat.
Zelf benieuwd naar wat Facebook over jou allemaal heeft opgeslagen? Volg dan dit stappenplan:
Open Facebook op je computer → klik rechtsboven naast het vraagteken op de pijl naar beneden → klik op ‘instellingen’ → onderaan vind je de button: ‘Een kopie downloaden van je Facebook-gegevens.’, klik hierop en check een kwartiertje later je mailbox.
Bronnen: eigen gedownloade Facebook gegevens zoals hierboven uitgelegd
Reflecteren volgens de STARR-methode
| Situatie | 2018 is het jaar van onder meer de 'schandalen' rondom Facebook. Aanleiding voor mij om eens te ontdekken wat ze precies over mij weten. Ik wist dat het opvragen van die gegevens gemakkelijk ging, maar wel ontzettend interessant is. Daarom de keuze om mijn gegevens te bestuderen. |
| Taak | Ik wilde aan dit stuk een persoonlijke factor hangen - mijn gegevens dus - zodat een potentiële lezer (met Facebook) over zijn of haar eigen gegevens zou na gaan denken. Vandaar ook het dik gedrukte stukje onderaan waarin ik instrueer hoe men zelf aan die gegevens kan komen. |
| Actie | Enorm veel actie was er niet nodig om aan dit stuk te beginnen. De gegevens had ik al even op mijn laptop staan en moest ik alleen nog even bestuderen. Wel ging ik nadenken hoe ik mijn persoonlijke informatie interessant kon maken. Moest het een enorm schokgehalte zijn (dan denk ik aan het AD en de Telegraaf die zoiets op Facebook zetten voor de vele reacties), of moest het juist informatief zijn (dan denk ik aan Daniel Verlaan van RTL Nieuws, tech-journalist). Uiteindelijk past bij mij absoluut dat laatste. Mensen moeten wakker worden en inzien hoeveel Facebook over hen weet, maar wel op een informatieve en duidelijke manier. Vandaar ook dat ik voor drie dingen koos: advertenties, contacten en berichten. Drie dingen die iedereen aangaan en ook bij elke Facebook-gebruiker opgeslagen zijn door Facebook zelf. Bij Android was er bijvoorbeeld nog een geval van een totale geschiedenis van inkomende en uitgaande oproepen, maar bij mij als iPhone-gebruiker was dat niet het geval. Door alles telkens kort te behandelen en de meest belangrijke informatie te geven, bleef het stuk relatief kort. Het stuk had nog vier keer zo lang kunnen zijn, maar ik ben bang dat een potentiële lezer dan al snel afgehaakt zou zijn. Hij of zij wil simpelweg weten wat Facebook ongeveer bezit aan persoonsgegevens. |
| Resultaat | Het resultaat is een stuk waar ik vanuit mijn groep en daarbuiten best wat reactie op kreeg. Mensen 'schrokken' en gebruikten mijn instructies om ook hun eigen informatie op te vragen. Precies wat mijn insteek was. |
| Reflectie | Terugkijkend is het stuk inhoudelijk duidelijk, breng ik de boodschap goed over en wakker ik mensen klaarblijkelijk aan om hun eigen informatie op te vragen. Het stuk is zonder echt moeilijke woorden - die er zeker aan te pas hadden kunnen komen - wat denk ik goed is. Gebruikers van Facebook zijn er immers van 15 tot wel 90 jaar en dus moet het voor iedereen te begrijpen zijn. De doelgroep was dus ontzettend breed en ik denk door de schrijfwijze er goed aan heb gedaan het zo simpel mogelijk te houden. |
|---|