Het is 2017 en alweer zes jaar geleden dat de laatste Harry Potter in de bioscopen verscheen. Intussen heb ik de reeks al een keer of – zonder te overdrijven – twintig gezien. Maar ondanks dat er is geen enkele andere film, trilogie of reeks die mij zo in een nerd weet te veranderen als Star Wars.

De originele trilogie mag dan alweer meer dan dertig jaar oud zijn, nog steeds blijven de films verbazen. De special effects lijken achterhaald, en zijn dat misschien ook wel, maar blijven voor die tijd fantastisch, het verhaal is ongeëvenaard en het is de standaard voor alle science-fiction, samen met Blade Runner dat rond dezelfde tijd uitkwam, sinds die tijd.

En ja, er zijn trilogieën (Lord of the Rings, Batman (Nolan’s), The Godfather) die het niveau weten te behalen of zelfs overstijgen, maar geen enkele heeft zo’n impact op de filmindustrie gemaakt. Denk bijvoorbeeld maar eens aan de merchandise: sinds Star Wars ongekend populair en terug te zien bij vele (kinder)films.

Gelukkig is er voor de Star Wars-nerds weer genoeg om naar uit te kijken sinds 2015, het jaar dat The Force Awakens (zevende deel) in première ging. Op het moment van schrijven is het nog precies één dag wachten op het achtste deel: The Last Jedi. Wordt het top of flop?


Reflecteren volgens de STARR-methode

SituatieDe situatie ontstond één dag voor de première van 'Star Wars: The Last Jedi' waarbij ik aanwezig zou zijn. Ik was enthousiast en kon alleen maar denken aan Star Wars. Oftewel: een echte nerd op dat moment. In dat enthousiasme begon ik het bovenstaande stuk te schrijven.
TaakEen echte taak gaf ik mezelf niet. Ik wilde gewoon mijn enthousiasme overbrengen in het stuk, dus begon ik gewoon met typen.
ActieDoordat ik in het wilde weg begon met typen heb ik ook geen actie ondernomen. Dit is ook te koppelen aan het feit dat ik eigenlijk alles al wist wat ik wilde beschrijven. Extra informatie had ik daarbij niet nodig.
ResultaatHet resultaat is een totaal mislukt stuk. Het heeft niets met journalistiek te maken. Als bericht op een persoonlijk blog zou het aardig zijn, maar ook niet meer dan dat. Toch heb ik besloten het stuk online te laten staan als een leermoment voor mezelf. Want zo wil ik geen journalistiek bedrijven.

Toch zit er een pluspunt aan het mislukte stuk: het laat zien dat ik met enthousiasme gemakkelijk kan schrijven.
ReflectieDe reflectie voor dit stuk is vrij gemakkelijk: ik ben totaal ontevreden met dit stuk. De volgende keer zou ik het niet eens anders aanpakken, maar gewoon niet schrijven.

Toch laat ik het stuk staan - zoals eerder aangegeven - als leermoment voor mezelf. Journalistiek is voor mij iets heel anders dan dit, zoals in 'Het Antwoord' geschreven staat.