Genoeg van series en films op Netflix? Nu kun je bij Netflix ook rustig onderuit zakken met de maandelijkse talkshow ‘My Next Guest Needs No Introduction with David Letterman’. Een hele mond vol, maar dan staat er ook wat. Maandelijks ontvangt Letterman een gast die bij iedereen bekend is, met in de eerste aflevering ex-president Obama. Een betere gast kun je je haast niet voorstellen.

In een soort College Tour-setting openbaarde Letterman zich aan het publiek. Na zijn laatste Late Show op 20 mei 2015 had men ook wel weer behoefte aan Letterman, iets wat aan het aanwezige publiek te merken was. Het enthousiasme bij het publiek was nog niet gaan liggen toen Obama het podium betrad, waardoor het publiek wederom in juichen uitbarstte. Leuk voor een keer, maar bij volgende edities mag het ook zonder publiek.

Kritische vragen ontbreken
Het interview was er vooral een van de grappen, wat leuke verhalen van Obama (over de meegegeven normen en waarden door zijn moeder en het opgroeien van zijn dochters), opmerkingen over de huidige politiek in Amerika, racisme en tussendoor beelden van Letterman samen met congreslid John Lewis op de brug bij Selma, waar hij meer dan vijftig jaar terug de protestmars liep van Selma naar Montgomery. Daar blijft het dan ook wel bij, want kritische vragen komen geen enkele keer voorbij. Jammer, want juist dan is Obama op zijn best.

Trump
Zoals de Volkskrant het mooi omschrijft: het ‘T-woord’ wordt steeds minder gebruikt in Amerika. Men (bijvoorbeeld Oprah bij de Golden Globes en nu Obama bij Letterman) praat het liefst over Trump zonder zijn daadwerkelijke naam te noemen. Zowel Obama in het interview als John Lewis tijdens de wandeling met Letterman, uiten hun kritiek op de huidige Amerikaanse politiek zonder ook maar één keer het T-woord te gebruiken. Verfrissend en fijn.

Letterman met zijn enorme baard is dus terug. Nog lang niet zo sterk als voorheen, maar nog altijd beter dan veel van zijn collega’s. Netflix lijkt weer goud in handen te hebben.

My Next Guest Needs No Introduction is maandelijks te zien op Netflix. In de volgende aflevering een uitgebreid interview met George Clooney.

Reflecteren volgens de STARR-methode

SituatieDe situatie ontstond een tijdje terug toen ik ontdekte dat Letterman en Netflix met een nieuwe show kwamen. Ik verheugde me er al een tijdje op, en afgelopen vrijdag was het dan eindelijk zo ver: de eerste show met als gast Obama.

De show was voor mij een reden om een stuk over de aflevering te schrijven. Dit ben ik van plan elke maand te doen, omdat elke maand een nieuwe aflevering verschijnt.
TaakDe belangrijkste taak die ik mezelf gaf: voorzie de lezer van informatie over de show, uit je kritiek en blijf toch spoiler vrij. Je wilt uiteindelijk kijkers adviseren om een aflevering wel of niet te kijken: spoilers moeten daarbij ver van het artikel verwijderd blijven.

Tevens vond ik het voor mezelf belangrijk om kritisch te zijn. De films en series waarover ik eerder schreef waren vrij van kritiek omdat het nou eenmaal mijn favoriete waren. Dat is dan ook de reden dat ik kritisch naar de aflevering gekeken heb en vervolgens mijn kritiek terug heb proberen laten keren in het stuk.
ActieDe eerste actie was gemakkelijk: kijk de uitzending. Vervolgens ben ik de uitzending nogmaals gaan bekijken en daarbij aantekeningen gemaakt. Zo'n tweede keer beleef je de aflevering heel anders: je hoort en ziet nieuwe dingen en logischerwijs worden verhalen wat minder interessant. Het is immers m'n tweede kijkbeurt.

Aan de hand van deze aantekeningen ben ik het stuk gaan schrijven. Eerst een korte samenvatting wat de nieuwe show precies doet en nog gaat doen. Vervolgens ben ik mijn kritiek gaan beschrijven, omdat ik dat een belangrijk leermoment voor mezelf in dit stuk vond. Hier heb ik dan ook een gehele alinea voor gebruikt.

Als laatste ben ik inspiratie voor mijn stuk bij andere stukken gaan opdoen. Zo kwam ik uit bij een stuk van de Volkskrant over dezelfde show en aflevering. Zij hadden het over het 'T-woord', wat mij ook al opgevallen was. Dit gaf aanleiding voor de een na laatste alinea.
ResultaatHet resultaat is een stuk dat tegelijk samenvattend als kritisch is. Oftewel: een korte maar duidelijke recensie. Het kan mensen, zoals bij mijn eerdere stukken, het laatste zetje geven om de show te gaan kijken. Ook kan het mensen die er nog geheel onbekend mee zijn, bekend mee maken.
ReflectieHet is een stuk geworden waar ik best tevreden mee ben. De kritiek is naar mijn mening goed verwoord en de gehele show is in een klap duidelijk.

Bij de volgende aflevering ga ik een zelfde soort stuk schrijven zonder het anders aan te pakken. Oftewel: kijken, nogmaals kijken met aantekeningen en vervolgens schrijven. Een volgorde die logisch is en het stuk alleen maar beter kan maken.