Volgende week beslist Andrés Iniesta over zijn toekomst bij FC Barcelona. Het contract voor het leven bij Barcelona mag hij volgens voorzitter Josep Maria Bartomeu elk moment beëindigen, die elke keuze zal respecteren. Want wat kun je anders doen dan de koning op het middenveld respecteren, vooral na gisteravond.
Gisteravond, zaterdag 21 april, voetbalde Barcelona de finale van de Copa del Rey tegen Sevilla. Een wedstrijd waarin de club wat recht te zetten had voor de supporters na het dramatische optreden in de kwartfinale van de Champions League. Met een gala-voorstelling deed het dat dan ook, met tevens een fantastische Iniesta. Elk balcontact was dreigend. Elke loopactie zonder bal was met een idee. Elke pass was vastberadener dan Trump over stappen tegen Noord-Korea. Werkelijk alles was voetbalkunst wat Iniesta liet zien, inclusief die pure tranen achteraf.
Iniesta zorgde sinds 2002, na zijn debuut onder Louis van Gaal, voor tal van herinneringen:
2009 | Het is de 90e minuut en Barcelona staat 1-0 achter uit tegen Chelsea. Stamford Bridge barst uit zijn voegen van extase want Chelsea kan zich opmaken voor de tweede finale op rij in de Champions League, wederom tegen Manchester United. De extase verdwijnt echter na een ogenschijnlijk droog schot van Iniesta. De bal verdwijnt links van Čech in de kruising. Iniesta trekt schreeuwend zijn kanariegele shirt uit, wat destijds nog kon zonder een kanariegele kaart te krijgen. Het betekent een finaleplaats voor Barcelona en de uiteindelijke winst van de Champions League.
2010 | De lelijkste WK-finale ooit met twee hoogstandjes van twee middenvelders: Sneijder en Iniesta. Sneijder’s pass op Robben is buitenaards, maar uit het geheugen van menig fan gewist door het winnende doelpunt van Iniesta. Door dat doelpunt kon Iniesta een seizoen lang genieten van een daverend applaus bij elke uitwedstrijd van Barcelona. Want dat is hoe het hoort.
2017 | 8 maart 2017 zal over honderd jaar nog steeds bekend staan om het wonder van Barcelona. Het maakt een eerder verlies van 4-0 tegen Paris Saint Germain in eigen huis goed. Met een magistrale Neymar maakt Barcelona het onmogelijke mogelijk. Iniesta is de hele wedstrijd onzichtbaar, maar toch zal deze wedstrijd bekend staan om een van zijn hoogtepunten.
En natuurlijk gisteravond, waarin hij misschien wel zijn beste wedstrijd ooit voetbalde. Zelfs de Sevilla-fans konden daar niet onderuit komen en applaudisseerde mee met zijn publiekswissel. Het leidde tot de tranen van Iniesta. Magistraal.
Bronnen: Wikipedia Iniesta (statistieken); YouTube (doelpunten 2009 en 2010)
Reflecteren volgens de STARR-methode
| Situatie | Op 21 april was de laatste finale van Iniesta voor FC Barcelona om de Copa del Rey. Na het kijken van die finale besloot ik zondag een stuk over hem te schrijven. Hij was de avond ervoor weergaloos en ik moest het op de een of andere manier kwijt. |
| Taak | Voor ik begon met schrijven ben ik de geschiedenis van Iniesta ingedoken. Zijn absolute hoogtepunten, zoals in het stuk beschreven, staan nog altijd in mijn geheugen. Toch is het belangrijk die nog eens terug te kijken en de bijbehorende informatie te lezen, zoals dat Chelsea zich in 2009 opmaakt voor de tweede finale op rij. Uiteindelijk lukt dat ze niet door het doelpunt van Iniesta, wat leuk is om te vermelden want het komt daardoor extra hard aan bij Chelsea en de fans. Uiteindelijk wilde ik dus enkele hoogtepunten van hem noemen in combinatie met zijn fantastische wedstrijd tegen Sevilla. |
| Actie | Zoals beschreven in 'Taak' ben ik eerst de geschiedenis ingedoken. Ik kwam uit bij zijn jeugdjaren; zijn soms moeilijke tijden als voetballer van Barcelona terwijl hij geen Catalaan is; zijn onsterfelijkheid in Spanje door het doelpunt in 2010 en ga zo nog maar even door. Na de beste hoogtepunten, die allen nog vers bij mij in het geheugen stonden (ja, zelfs die van 2009), op een rijtje gezet te hebben, heb ik er een 'erend' stuk van proberen te maken. Een soort ode aan Iniesta, vergelijkbaar (los van het niveau) met Sjoerd Moussou's stuk over Messi in het nieuwste SANTOS Magazine. |
| Resultaat | Het resultaat is dus een ode aan Iniesta. Mag dat als journalist? Ik denk persoonlijk van wel. Iets wat je niet per se publiceert op een website (denk aan VI.nl), maar in een tijdschrift over voetbal, gelezen door de echte liefhebber. |
| Reflectie | Ik had twee opties: een ode of een totale analyse van de voetballer Iniesta. Zo'n analyse wil ik absoluut nog een keer doen, maar is alleen niet haalbaar. Met een stage bij een sportblad zou dit wel een mogelijkheid zijn. Daar zijn de middelen en de ervaring; iets wat bij een analyse over een speler nodig is. De keuze voor een ode kwam dus daar uit voort, maar ook simpelweg door zijn weergaloze pot tegen Sevilla. Dat is denk ik wel gelukt. |
|---|