Three Billboards is een voorbeeld van hoe een moderne western kan zijn: hard, humor en gebruik van fantastische nummers. Dat gecombineerd met Frances McDormand (als Mildred) en Sam Rockwell (als Dixon) in hun beste rollen ooit, levert een sterk stukje film op.
★★★★★
REGISEUR: MARTIN MCDONAGH
ROLLEN: FRANCES MCDORMAND, CALEB LANDRY JONES, SAM ROCKWELL, WOODY HARRELSON EN LUCAS HEDGES
TIJD: 1 UUR EN 55 MINUTEN
Het is maanden na de moord op haar dochter en Mildred heeft er genoeg van: ze wil een dader zien. De politie van Ebbing zit op een dood spoor en lijkt de zaak enigszins vergeten te zijn. Mildred besluit daarom drie oude billboards te beschilderen met daarop een duidelijke boodschap: ‘Raped while dying’ – ‘And still no arrests?’ – ‘How come, chief Willoughby?’.
Al snel keert het merendeel van Ebbing zich tegen haar. Mensen kiezen de kant van politiechef Willoughby, ondanks het racisme in zijn politiekorps. Als ook haar zoon Robbie zich tegen de billboards keert staat Mildred voor de lastige vraag: hoe meedogenloos ga ik zijn? Ondertussen bewandelt agent Dixon een duidelijke weg en stapelen de aangrijpende drama’s rondom Willoughby zich op.
Het morele aspect van de film is de duidelijke kracht. De ene keer voeg je je stellig achter Mildred, om nog geen vijf minuten later medelijden te krijgen met de racistische Dixon. De harde humor en de deels scherpe opmerkingen of gebaren zorgen ervoor dat de ‘switch’ tussen medelijden en haat gemakkelijk omgaat. Een sterk staaltje schrijfwerk.
Niet te vergeten zijn de ijzersterke dialogen, soms zelfs in eenrichtingsverkeer. Vooral die van Mildred zijn zo goed dat Frances McDormand’s Oscar meer dan terecht is. Een film waar je ‘U’ tegen zegt.
Bronnen: IMDb (feitjes over de film; repertoire regisseur; namen acteurs/actrices)
Reflecteren volgens de STARR-methode
| Situatie | Wanneer ik enkele dagen na het kijken nog steeds over de film nadenk, dan moet ik er iets mee. Normaliter schrijf is discussieer ik erover op verschillende fora, maar dit keer was het perfect voor een recensie. |
| Taak | De taak voor mezelf was simpel: schets een (spoiler-vrij) beeld van de film waarbij men kan afwegen om deze te zien. Eigenlijk precies zoals elke andere recensie dat doet. |
| Actie | Ik ben wat verdere informatie over de film gaan zoeken (trivia; acteurs; geschiedenis van regisseur etc.), welke van pas zou kunnen komen bij het schrijven van de recensie. Dan kom je al snel uit bij IMDb waar veel informatie gebundeld staat. Uiteindelijk heb ik niets van die informatie gebruikt en wilde ik de recensie kort maar duidelijk maken. |
| Resultaat | Door mijn keuze om het kort maar duidelijk te maken, zoals beschreven in 'Actie', is het een op het oog wat kale recensie. Toch geloof ik dat dit beter werkt, want een recensie van een volledig A4-tje leest geen hond. Het gaat simpelweg om de boodschap die de schrijver geeft: waar gaat de film in het kort over; was het goed of niet en zit er verder nog een boodschap in (zoals bij Get Out waarover ik schreef bij '2017 - de beste films'). Ik blijf bij dat punt al had ik meer kunnen schrijven. Het oogt nu allemaal wat gemakkelijk en afgeraffeld, terwijl dat niet per se het geval is. |
| Reflectie | Een recensie waar ik me qua oordeel nog steeds bij aansluit, maar qua lengte niet. Eigenlijk precies zoals beschreven in 'Resultaat'. Had ik verbetering kunnen brengen door nog een recensie te schrijven en die te vergelijken met deze? Ja, zeker weten. Is daardoor de recensie direct slecht? Nee, dat dan ook weer niet. Ik zal in de toekomst, mocht ik meer gaan recenseren, daar een middenweg in moeten vinden. |
|---|