Portugal wist in de eerste wedstrijd tegen Spanje in een fantastische pot een punt uit het vuur te slepen. Ronaldo was weergaloos en niet af te stoppen wat resulteerde in een hattrick. Spanje tikte er ondertussen rustig op los. Soms iets teveel zonder echt resultaat, maar uiteindelijk leverde dat ook drie doelpunten op. Een gelijkspel waar je ‘u’ tegen zegt. Marokko stelde, op de eerste twintig minuten na, teleur. Iran hield constant tegen en kon er soms zelfs nog even uit met enkele snelle jongens. Het eigen doelpunt van Bouhaddouz tekende het hele wedstrijdbeeld van Marokko: overal net niet.
Bij Portugal ging er al eerder over: de creativiteit hoeft dit WK niet alleen vanuit Ronaldo te komen. Dat bewees onder meer Guedes, die met zijn loopacties (zonder bal) de ruimte creëerde voor Ronaldo – die op zijn beurt weer met zijn hattrick de gehele ploeg beloonde. Die veelzijdigheid, die je van Portugal juist niet zou verwachten, kan ze ver brengen dit toernooi. De vorm en het zelfvertrouwen die uit de eerste wedstrijd voortkwamen, zullen ze proberen in te zetten tegen de aangeslagen Marokkanen.
Marokko zal kracht moeten putten uit de uitstekende eerste twintig minuten tegen Iran. Daarin waren ze scherp, aanvallend goed en schortte het alleen aan de afronding. Ziyech die over de bal heen maait, El Kaabi die telkens een stap te laat was: het kan en moet allemaal beter. Verkapte rechtsback Nordin Amrabat viel met een zware hersenschudding uit en de vraag is nu of hij zal spelen. Zelf gaf hij aan te willen spelen – indien nodig met hoofdbescherming – maar zijn jongere broertje Sofyan gaf al aan dat een slecht idee te vinden. Zonder Amrabat valt er toch een fysiek sterke speler weg, want naast hem en Benatia zijn die er niet veel bij Marokko. Het ontbreken van die fysieke kracht kan ze wel eens de kop kosten tegen het bere sterke Portugal.
Een wedstrijd waar Portugal heen gaat met de eerste plaats van de poule in het achterhoofd, terwijl Marokko de eer zal willen redden. Voor laatstgenoemde is het bereiken van de volgende ronde al niet meer binnen handbereik. Juist die twee dingen maken de wedstrijd interessant: de strijdlust om een eerste plaats versus het redden van de eer.